Türkiye ve Mısır hükümetleri, karşılıklı son derece sert açıklamaların ardından ve büyükelçilerini geri çağırdıktan sonra bu yılın 21-28 Ekim tarihlerine planlanan ortak deniz tatbikatlarını iptal etme kararını aldılar. İkili ilişkilerde bu denli şiddetli soğumaya rağmen bir sıra uzman, rüzgârın yakında yön değiştireceği tahmininde bulundu. Gerekçe olarak Türk Ekonomi Bakanı Zafer Çağlayan’ın açıklamasını gösteriyorlar. Bakan, Ankara ve Kahire’nin ekonomik anlamda birbirine çok bağlı olması nedeniyle ikili ilişkilerdeki gerginliğin daha fazla büyüyemeyeceğini söylemişti. Financial Times yorumcularına göre bu durum, Ankara’ya Mısır krizinin çözüm sürecinde bir nevi rol sağlayabilecek.
Böyle bir beklenti ne kadar gerçekçi? Türkiye, Mısır’da çatışan taraflar arasında arabulucu rolünü üstlenebilecek mi? Buna hazır mı? 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü Başkanı Prof. Dr. Ümit Özdağ Rusya’nın Sesi radyosuna bu konuda şunu söyledi:
AKP Hükümeti’nin kendisinden öncesi hükümetlerden devralmış olduğu Orta Doğu politikası, Türkiye’nin Suriye ile İsrail arasında dahi bir uzlaşma zemininde arbuluculuk yapmasını mümkün kılabilecek bir dış politikaydı. Ama on senenin sonunda izlenen Orta Doğu politikasının Türkiye’yi getirdiği nokta, aynı zamanda İran, Irak, Suriye ve İsrail ile hasım ve düşman tavır içerisinde olunabilecek bir noktadır ki, hem İsrail ile, hem Suriye ve İran ile aynı zamanda hasım olduğu doğrusu şu ana kadar Orta Doğu tarihinde kimsenin becerebildiğini görmedim. Keza Türkiye’nin izlemiş olduğu Mısır politikası halen ahlaken temelinde doğru olmakla birlikte ne Mısır’a ne de Türkiye’ye faydası olan bir politika değildir. Mesele, Mısır’da bir tarafı tutup, diğer tarafına küfretmek, ağır hakaret etmek değil, Mısır’da demokrasinin uğramış olduğu büyük aksaklığı giderebilecek ve taraflar arasında bir uzlaşma zeminini sağlayabilecek siyaset izlemektir. Ne yazık ki, AKP Hükümeti bu fırsatı izlemş olduğu yanlı politikayla kaybetmiş ve bu yanlı politika da sonuç alabilecek, Mısır’da siyaseti etkileyebilecek, Mısır’ı yöneten askeri kadroların siyasetinde değişiklik yapmalarına neden olabilecek bir etkiyi de temsil etmemektedir.
