Gösterilerin başlıca nedenleri ise; ardı arkası kesilmeyen yolsuzluk, işsizlik ve sosyal yaşamın giderek zor bir hâl almasından kaynaklanmaktadır.

2014-2018 yılları arasında başbakanlık yapan Haydar İbadi döneminde birçok yolsuzluğun önüne geçilmiş; Kerkük, Musul, Salahattin gibi önemli şehirlerde ise devlet tekrardan kontrolünü sağlamıştı. Şimdiki başbakan Adil Abdülmehdi’nin görev süresince ise Kerkük konusunda Kürtlere verdiği tavizler ve seçimlerin üzerinden bir yıldan fazla geçmesine rağmen hükümet kabinesini tamamlamaması, birçok tepkiye neden olmuştur.

Her dönem farklı sıkıntılar çeken Iraklı vatandaş, deyimi yerinde ise “Canına tak etmiş” ve gösteriler düzenlemiştir. 165 kişinin hayatını kaybettiği bu gösterilerde 6 bini aşkın kişi de yaralanmıştır. Tabi bu ölenlerin birçoğunu da gösterilerin olduğu bölgelerde gerçekleşen keskin nişancı saldırılarına da bağlamamız gerekir. Çünkü Bağdat ve güneyindeki şehirlerde gerçekleşen gösterilerde keskin nişancı olduğu iddiası, Irak’ın en büyük haber kanallarından olan “Al Sharqiya News” tarafından ortaya atıldı. Keskin nişancının, İranlı olduğu iddiası ise gösteriler sırasında çekilen videolar ile teyit edildi.

Gösteriler şimdilik duraksamıştır. Hz. Hüseyin’in ölümünün 40. gününde “Arbainiyye” olarak adlandırılan dinî merasimlerin sonrasında tekrar başlayacaktır. Gerçekleşme ihtimali olan bir askerî darbeyi önlemek amacı ile bu süre zarfında internet erişimine kısıtlama getirilmiştir. Bunun yanında, birçok bölgedeki resmi kurumlarda şu ana dek işbaşı yapılmamıştır.

Benim özellikle vurgulamak istediğim konu ise şudur; Türk Silahlı Kuvvetleri’nin gerçekleştirmiş olduğu Barış Pınarı Harekâtı’nın ardından Iraklı bütün yetkililer kınama bildirilerini basına aktarmıştır. Başbakan Abdülmehdi ve Cumhurbaşkanı Berham Salih’in kınama mesajları ise Iraklı vatandaşlar tarafından bile çok tepki görmüştür. Kendi ülkelerindeki bu kargaşaya sessiz kalan yöneticiler, konu Türkiye ve PKK olunca hemen konuşmaya başlamışlardır.

Şimdi ise gelelim Irak’taki bu karmaşanın Türkiye’ye olacak etkisine…

Suriye’deki iç savaş meselesi ile hemen hemen aynı olan bu gösterilerin sonu iç açıcı değildir. Türkiye Cumhuriyeti henüz Suriyelileri kendi ülkelerine gönderememişken, yeni bir göç dalgası ile karşılaşması an meselesidir. Şüphesiz ki Irak, kendi vatandaşını koruyamaz, yolsuzluğa, işsizliğe, emniyet sıkıntılarına ve çevre kirliliğine bir çare bulamazsa, bölgede yeni bir göç dalgası başlamış olacaktır. Bölgedeki ülkeler arasında refah seviyesi en yüksek olan ülke de Türkiye’dir.

Bu göç dalgasının da en büyük payını Türkiye alacaktır.